Podstrona: Zaproszenie na uroczystość nadania tytułu Profesora Honorowego PRz / POLITECHNIKA RZESZOWSKA im. Ignacego Łukasiewicza

Dziekan Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza uprzejmie zaprasza na uroczyste otwarte posiedzenie Rady Wydziału, podczas którego profesor Henryk KOPECKI oraz profesor Jerzy ŁUNARSKI otrzymają tytuł PROFESORA HONOROWEGO POLITECHNIKI RZESZOWSKIEJ. Pośmiertnie tytuł ten zostanie przyznany  profesorowi Wiesławowi  ŻYLSKIEMU.

Uroczystość odbędzie się 16 maja o godz. 11.00 w Centrum Dydaktyczno-Konferencyjnym i Biblioteczno-Administracyjnym Politechniki Rzeszowskiej (bud. V-2) przy al. Powstańców Warszawy 12 w Rzeszowie.

W programie uroczystości zaplanowano m.in.:

• otwarcie uroczystego posiedzenia Rady Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa przez dziekana prof. dr. hab. inż. Jarosława Sępa,
• wystąpienie JM rektora Politechniki Rzeszowskiej prof. dr. hab. inż. Tadeusza Markowskiego,
• laudacje, które wygłoszą: dr inż. Piotr Gierlak, dr inż. Dorota Stadnicka, dr inż. Łukasz Święch,
• uroczystą promocję Profesorów Honorowych,
• wykład okolicznościowy dr. inż. Marka Górala pt. „Natryskiwanie cieplne: historia, zastosowanie, rozwój”,
• zamknięcie uroczystego posiedzenia Rady Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa,
• spotkanie z Profesorami Honorowymi.
  
  

Życiorysy Profesorów Honorowych Politechniki Rzeszowskiej:

Prof. dr hab. inż. Henryk Kopecki jest absolwentem Wydziału Lotniczego Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów w roku 1960 podjął pracę w Ośrodku Konstrukcji Lotniczych WSK w Mielcu. W roku 1967 obronił rozprawę doktorską poświęconą reologicznym zagadnieniom nieli­niowych deformacji cienkościennych powłok. W roku 1968 za porozumieniem stron przeszedł do pracy w ówczesnej Wyższej Szkole Inżynierskiej w Rzeszowie. 

W roku 1971 kierownictwo rzeszowskiej Uczelni powierzyło profesorowi Henrykowi Kopeckiemu zadanie opracowania koncepcji i uruchomienia kierunku studiów lotniczych na Wydziale Mechanicznym. Koncepcja uruchomienia studiów lotniczych okazała się ze wszech miar racjonalnie uzasadniona. Profesor był pierwszym prodziekanem powołanego przez ministra nauki Oddziału Lotniczego oraz wieloletnim dyrektorem późniejszego (po reformie organizacyjnej w szkol­nictwie wyższym) Instytutu Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej. Opracowane przez profesora Kopeckiego szczegółowe plany i programy jedno­litych studiów magisterskich dla specjalności – lotnictwo – obowiązywały przez ponad 40 lat .

Realizację zainspirowanej przez PLL LOT propozycji kształcenia w Politechnice Rzeszow­skiej inżynierów – pilotów powierzono również osobie profesora Henryka Kopeckiego. Podejmując się niecodziennego zadania doprowadził on konsekwentnie do powołania w Politechnice Rze­szowskiej, nieistniejącego wcześniej w strukturach polskiego szkolnictwa wyższego kierunku studiów lotniczych o specjalności - pilotaż.

Profesor Henryk Kopecki legitymuje się znaczącym dorobkiem naukowym, zarówno w sferze dyscyplin podstawowych, jak i stoso­wanych, w szczególności w zakresie nieliniowych zagadnień cienkościennych ustrojów nośnych. Tej problematyce poświęcił zarówno rozprawę doktorską, jak i habilitacyjną. Jest autorem lub współautorem ok. 130 recenzowanych publikacji oraz czterech monografii. Profesor Henryk Kopecki wypromował 15 doktorów nauk technicznych. Czterech spośród nich legitymuje się dzisiaj stopniem doktora habilitowanego. Był recenzentem wielu rozpraw habilitacyjnych i doktorskich, opiniodawcą wniosków o nadanie tytułu profesora z ramienia rad wydziałów oraz Centralnej Komisji. Począwszy od roku 1971 przez okres 34 lat nieprzerwanie kierował Katedrą Mechaniki Stosowanej i Robotyki na Wydziale Budowy Maszyn i Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej. Za swoją wszechstronną działalność profesor Henryk Kopecki otrzymał wiele nagród i wyróżnień, w tym m.in.: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Naro­dowej. Był wielokrotnie honorowany nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia za osiągnięcia naukowe i dydaktyczne oraz wielokrotnie nagrodami Rektora Politechniki Rzeszowskiej.

Profesor Henryk Kopecki jest nadal czynnym, zaangażowanym w pracy naukowej i dydaktycznej nauczycielem akademickim Politechniki Rze­szowskiej. 

Prof. dr hab. inż. Jerzy Łunarski urodził się 1.03.1937 r. we Lwowie. Po ukończeniu studiów w 1959 r na kierunku „samochody i ciągniki” podjął pracę w Hucie Stalowa Wola na stanowisku konstruktora a następnie w 1960 r. w WSK PZL Rzeszów na stanowisku starszego konstruktora w Dziale Badań i Prób. W 1964 r. jako starszy asystent podjął pracę w Zespole Technologii Maszyn w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Rzeszowie.

Pracę doktorską pt. „Wpływ wybranych czynników fizykalnych i technologicznych na stan  warstwy wierzchniej po obróbce mechanicznej”  obronił na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH Kraków w 1971 r. Tam również prezentował swoją pracę habilitacyjną pt. „Właściwości fizyczne i użytkowe stopów tytanu po  procesie nagniatania dynamicznego” przyjętą w 1984 r. zaś tytuł naukowy profesora uzyskał w 1995 r. w wyniku postępowania przeprowadzonego na Wydziale Budowu Maszyn i Zarządzania Politechniki Poznańskiej. W roku 1998 został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego w Politechnice Rzeszowskiej.

W roku 1973 został powołany na kierownika nowo powstałego Zakładu Technologii Maszyn, który w 1995 r. został przemianowany na Katedrę Technologii Maszyn i Organizacji Produkcji, a obecnie funkcjonuje pod nazwą Katedra Technologii Maszyn i Inżynierii Produkcji. Jednostką tą kierował do roku 2007.

Profesor Jerzy Łunarski kierował wieloma projektami i pracami badawczymi celem opracowania oryginalnych rozwiązań urządzeń do umacniania warstwy wierzchniej części maszyn nagniataniem statycznym i dynamicznym. Inicjował i wspomagał wysiłki pracowników Katedry nad opanowaniem, wdrożeniem i stosowaniem metod oraz badań z zakresu inżynierii produkcji, która stała się dydaktyczną i naukową specjalizacją Katedry obok istniejącej technologii maszyn. Był inicjatorem i kreatorem zmian systemu zarządzania Katedrą w sposób zalecany normą ISO 9001, co wymagało opracowania wielu specjalistycznych dokumentów (procedur i instrukcji) oraz wprowadzenia znaczących zmian organizacyjnych, dzięki czemu Katedra uzyskała w 2001 r. certyfikat PCBC na zgodność systemu zarządzania jakością z wymaganiami tej normy i utrzymywała go do 2014 r.

Należy również podkreślić zaangażowanie Profesora Jerzego Łunarskiego w procesy kształcenia kadr dla uczelni i przemysłu. Był promotorem 13 prac doktorskich i kilkuset prac magisterskich i inżynierskich oraz licencjackich. Opracował wiele podręczników akademickich dla studentów, pracowników uczelni i przemysłu z zakresu: technologii maszyn, technologii montażu, inżynierii produkcji oraz projektowania i wdrażania innowacji.

Aktywność  zawodowa Prof. Jerzego Łunarskiego została doceniona, czego dowodem mogą być różnorodne odznaczenia, m.in. Złoty Krzyż Zasługi, Medal Edukacji Narodowej, Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego, Zasłużony dla Politechniki Rzeszowskiej, Złota Odznaka Instytutu Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie, Nagroda Prezydenta Miasta Rzeszowa oraz szereg dyplomów i innych odznaczeń.

Prof. dr hab. inż. Wiesław Żylski urodził się w 1938r. w Krakowie. Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia na AGH w Krakowie na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, które ukończył w roku 1962.

Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1975 roku na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na podstawie przeprowadzonej publicznej obrony rozprawy doktorskiej pt. "Drgania układu wieżomaszt - przewód wiertniczy występujące w czasie wyciągania przewodu wiertniczego". Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w 1997 roku na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. "Kinematyka i dynamika mobilnych robotów kołowych". Na tym Wydziale, w roku 2007 uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.

Pracę rozpoczął w 1962 roku jako nauczyciel teorii w Technikum Samochodowym w Rzeszowie, w Technikum Mechanicznym w Dębicy i Ropczycach. Od 1 września 1964r. datuje się przygoda profesora z Politechniką Rzeszowską. Rozpoczął pracę w tej Uczelni pracując w Zakładzie Konstrukcji Mechanicznych a następnie w Zakładzie Mechaniki Technicznej. Był kierownikiem Zakładu Mechaniki Stosowanej, Wydziału Mechanicznego.

Prowadził zajęcia dydaktyczne z zakresu mechaniki ogólnej, mechaniki analitycznej, drgań mechanicznych, dynamiki konstrukcji, wytrzymałości materiałów i części Maszyn na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych wydziałów: Mechanicznego, Budownictwa, Elektrycznego i Chemicznego. Prowadził zajęcia w Punktach Konsultacyjnych Politechniki.

Profesor Wiesław Żylski pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji w Politechnice Rzeszowskiej i poza nią. Od 1 września 1975r. był prodziekanem studiów dziennych Wydziału Mechanicznego Politechniki Rzeszowskiej. Obowiązki te pełnił nieprzerwanie przez 11 lat. Był opiekunem lat studenckich, koła naukowego, klubu AZS, zespołu Pieśni i Tańca „Połoniny”, punktów konsultacyjnych Politechniki W latach 1998-2002 był prodziekanem Wydziału ds. Naukowych.

Działalność naukowo-badawcza prof. Wiesława Żylskiego związana jest z problematyką wchodzącą w zakres mechaniki stosowanej. Głównymi obszarami Jego aktywności naukowej są: mechanika ogólna, drgania mechaniczne, teoria maszyn i mechanizmów, modelowanie manipulatorów i robotów. Do największych osiągnięć prof. W. Żylskiego w zakresie dynamiki układów mechanicznych należy dokonanie szerokiej analizy i syntezy nieliniowych modeli  mobilnych robotów kołowych. Prof. W. Żylski jest autorem lub współautorem 6-ciu monografii oraz ponad 130 opracowań naukowych.

Za dotychczasową działalność naukowo badawczą, dydaktyczno i organizacyjną, był wielokrotnie nagradzany nagrodami Ministra i Rektora. Posiada Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Zasługi dla PRz., honorową odznakę Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego.